مدت زمان آبستنی در مادیان ها یازده ماه است ولی این زمان معمولاً متغیر است و بین 330 تا 350 روز در نوسان است . اکثر مالکان باید این نکته را در نظر داشته باشند که مادیان هنگامیکه آمادگی داشته باشد زایمان می کند و نه زمانی که مالکان آنها محاسبه کرده اند . با در نظر گرفتن زمان لقاح پارامترهای مختلفی مدت ماندن جنین را در رحم تحت تأثیر قرار می دهد که مهمترین آنها مدیریت نگهداری مادیان و تغذیه مادیان در طول بارداری است . به طور معمول کره های نر یک یا چند روز دیرتر از کره های ماده به دنیا می آیند. عوامل دیگر مانند آسیب به جفت و یا دوقلوزایی در صورت مرگ یکی از آنها باعث طولانی شدن زایمان می گردد .(در مادیان اکثر دوقلوها سقط می گردد.) مالکان باید با تعیین تقریبی روز زایمان محیط مناسبی را برای مادیان فراهم کنند از جمله باید مادیان در طول بارداری حرکات ورزشی منظم و سبکی داشته باشد و از دو ماه قبل از زایمان روزانه طی دو مرحله 45-30 دقیقه قدم بزند (به صورت دست گردان توسط کارگر یا در لنچ برقی) باید از چاق شدن بیش از اندازه مادیان ها جلوگیری کنند تا زایمان راحتی داشته باشد.در مادیانهائیکه عمل کسلیک (دوختن فرج به منظور جلوگیری از پنوموواژینا) انجام شده است باید 2 هفته قبل از زایمان محل دوخته شده باز شود تا زایمان به راحتی انجام گیرد. باید یک باکس بزرگ به ابعاد حداقل 4*4 متر با بستری نرم (کلش - پوشال) فراهم شود و حتی الامکان در باکسهای مجاور مادیان و یا کره دیگری نگهداری نشود و خود افراد هم از ایجاد سر و صدا جلوگیری نمایند تا برای مادیان ایجاد مزاحمت نشود. زایمان مادیان در سه مرحله است. مرحله اول که ممکن است از چند روز قبل از زایمان آغاز گردد شروع انقباضات رحم است . مادیان بی قرار است و مایع زرد رنگ غلیظی مانند عسل به نام واکس از نوک پستان بیرون می آید و حیوان درد کمی دارد و عضلات شکم و پهلوها کشیده می شود 

. مرحله دوم که مرحله اصلی زایمان است و با دردهای متناوب شکمی آغاز می گردد ( این مرحله سریع اتفاق می افتد، حداکثر 25 دقیقه) در این مرحله مادیان عصبی است و به تهیگاهش نگاه می کند ، عرق کرده و مرتباً ادرار می کند (از نظر فیزیولوژیکی شروع زایمان از جنین است) در این مرحله دهانه گردن رحم (سرویکس) به سرعت باز می شود . ابتدا پرده کریوالانتوئیس دارد واژن می گردد و پاره می شود و مایع آن از فرج ظاهر می گردد. متسع شدن واژن طی فعل و انفعالاتی باعث آزاد شدن هورمون آکسی توسین می گردد. این هورمون باعث انقباض بیشتر عضلات رحم می گردد و در این حالت کره داخل پرده آمنیون متولد می گردد (رفلکس فرگوسن). کره با دست و پا زدن هنگام بلند شدن پرده را پاره می کند . در صورت لزوم خود مالک می تواند این پرده را پاره کند و احتیاجی به قطه بند ناف نیست زیر این بند با حرکات مادیان و کره خود پاره می گردد . در حالت طبیعی وضعیت کره هنگام به دنیا آمده به این صورت است که ابتدا دستها و بعد پوزه و سر و بعد قفسه سینه و بعد پاها خارج می گردد 

. به طور معمول زایمان مادیان همراه با سخت زایی نیست ولی در صورتیکه کره حالت طبیعی نداشته باشد یعنی دستها در وضعیت طبیعی نباشد و غیره ابتدا باید کره را به داخل هدایت کرد و بعد از اصلاح حالت زایمان را انجام داد . هنگام زایمان از کشیدن کره به زور باید جداً خودداری کرد(به علت پارگی واژن ، آسیب رحم و آسیب به کره) اکثر مادیانها در حالت خوابیده زایمان می کنند . اگر زایمان ایستاده انجام شد باید مراقب بود تا کره به زمین نیفتاده و آسیب نبیند . اگر پس از زایمان کره مشکل تنفسی داشت ، می بایست تنفس مصنوعی داد و زبان را چک کرد که راه تنفس را نبندد. محل بند ناف را ضدعفونی کرد و باید توجه کرد که کره مدفوع اولیه را حتماً دفع کند. مرحه سوم دفع پرده های جفت است که بین یک و نیم تا سه ساعت طول می کشد . بعد از زایمان باید مراقب بود که کره حتماً ماک (آغوز) را بخورد چون دارای مقادیر بسیاری پادتن است و برای کره که بسیار آسیب پذیر است اهمیت حیاتی دارد و ایمنی کره را بالا می برد . ماک همچنین مقدار زیادی پروتئین و ویتامین دارد که برای ادامه حیات کره لازم است. رفتار مادیانها با کره خود متفاوت است . برخی کره را به راحتی قبول می کنند و برخی به مرور زمان کره را قبول می کنند (مادیانهای شکم اول) در صورتی که کره شیر نمی خورد یا مادیان از پذیرفتن امتناع می کند باید حتماً به کره کمک کرد که شیر بخورد و به تدریج هم مادر و هم کره عادت کنند .و مایانها معمولاً یک هفته بعد از زایمان به علت فعالیت تخمدان فحلی از خود نشان می دهند و از نشانه ای این فحل اسهال کره های آنهاست . در صورت کشش فحلی اول که فحلی پس از زایمان نام دارد احتمال باروری 5 تا 10 درصد کمتر از فحلهای بعدی است (به دلیل جمع نشدن کامل رحم و مشکلات پس از زایمان) ولی در این مورد نظرهای متفاوتی وجود دارد

.