اسبها هم مثل ما دچار استرس می شوند
اسبها هم مثل ما دچار استرس می شوند
اسبها در زندگی روزمره شان با استرسها و فشارهایی شبیه انسان روبرو هستند. تعجبی ندارد که بعضی وقتها از کوره در بروند. پژوهشگران اخیرا به چگونگی مقابله اسبها با استرس ها و تنش های آموزش دیدن و تربیت شدن توجه نشان داده اند.
ما انسانها تا حد زیادی از عوارض استرس زیاد در زندگی روزمره مان آگاهی داریم. استرس های ما می تواند ناشی از کار کردن طولانی مدت باشد، یا رییسی که زیادی از ما انتظار و درخواست دارد.
در سالهای اخیر پژوهشگران به بررسی استرس وارد بر اسبها در روزهای کاریشان در طول هفته علاقمند شده اند. آنها به دنبال پاسخی برای این سوال هستند که آیا اسبها هم تحت فشار استرس هایی شبیه انسانها قرار دارند؟
به نظر می رسد پاسخ این سوال مثبت باشد، و ظاهرا عوامل ایجادکننده استرس و فشار در اسبها شبیه انسان است: یاد گرفتن کارهای جدید دشوار، روال کارهای روزمره تکراری و خسته کننده، روابط بد با دیگران، تقویت منفی، پاداشهای ناکافی، و داشتن یک رییس (مربی) غیرقابل تحمل.
تحقیقات نشان داده است که تمامی این موارد عامل ایجاد استرس برای اسبها هستند. این عوامل می توانند باعث ایجاد حس ناکامی و آزرده خویی در اسبها شوند.
اما اصلا چرا باید اسبها دچار استرس شوند؟
پروفسور مارتین هاوزبرگر و همکاران پژهشی اش در فرانسه به این نتیجه رسیدند که اسبها هم مثل انسان ها بیشتر وقتها مجبورند هر روز کار کنند، کاری که شامل ارتباط متقابل با اسبهای دیگر و همچنین با یک رییس می شود، یعنی انسانی که وظیفه تربیت یا رسیدگی به اسب را دارد.
یافته های تحقیقات اخیر نشان داد روزهای کاری اسبها اغلب به جلسات تربیت سپری می شود که طی آن، اسبها بیشتر از آنکه مورد تشویق قرار بگیرند، تقویت منفی یا تنبیه دیافت می کنند.
محدودیتهای فیزیکی و احساسی نیز بسته به نوع کاری که انجام می شود وجود دارد. پیامدهای منفی بعضی از تمرینات که منجر به مقاومت جسمی و رفتاری می شود و همچنین تعارضها و تنش هایی که در طی جلسات آموزشی ایجاد می شود از جمله عوامل استرس زا برای اسب بشمار می رود.
اگر سیگنال ها یا فرمانهایی که از طرف مربی اسب به او داده می شود با هم تناقض داشته باشد (مثلا با پاها فرمان حرکت به جلو داده شود اما دست-جلو سفت نگه داشته شود)، اسب دچار خشم و آزردگی میشود.
آخرین نکته ای که در مورد استرس اسبها مطرح شده این است که اسبها از همان ابتدای کار یاد می گیرند که احساسات و هیجان هایشان را سرکوب کنند، چرا که این نوع واکنشها ممکن است با کاری که از اسب انتظار می رود دتضاد داشته باشد (مثلا در مسابقات درساژ) یا برای سوار خطر ایجاد کند (مثل جفتک انداختن).
با این وجود، مطالعات اندکی به بررسی تاثیر بلندمدت این نوع استرسهای کاری – اختلافات بین فردی، سرکوب احساسات، محدودیتهای فیزیکی – روی زندگی روزانه اسبها خارج از جلسات تربیت و آموزش آنها میگذارد ، پرداخته اند.(irhorseworld)